Hoe krijgen de VS toegang tot de Kanaalzone in Panama?

De Verenigde Staten kregen de controle over de kanaalzone in Panama via het Hay-Bunau-Varilla-verdrag, dat in 1903 werd ondertekend. Het verdrag gaf de Verenigde Staten het recht om voor altijd een kanaal over de landengte van Panama te bouwen, te exploiteren en te onderhouden. , in ruil voor een initiële betaling van $10 miljoen en een jaarlijkse betaling van $250.000. Het verdrag verleende de Verenigde Staten ook exclusieve rechten op politie en verdediging van de Kanaalzone, een strook land van acht mijl breed aan weerszijden van het kanaal.

Het Hay-Bunau-Varilla-verdrag werd ondertekend door de Verenigde Staten en Panama, kort nadat Panama zich onafhankelijk had verklaard van Colombia. De Verenigde Staten waren al jaren geïnteresseerd in de aanleg van een kanaal door Panama en zagen de mogelijkheid om controle over de kanaalzone te verwerven als een strategisch voordeel. Het verdrag was controversieel en stuitte op tegenstand van veel Panamezen die vonden dat het te veel macht aan de Verenigde Staten gaf. Het verdrag werd echter door beide landen geratificeerd en de Verenigde Staten begonnen in 1904 met de bouw van het Panamakanaal.

Het Panamakanaal werd in 1914 voltooid en is sindsdien een cruciale scheepvaartroute. De Kanaalzone werd tot 1977 bestuurd door de Verenigde Staten, waarna het onder de voorwaarden van het Panamakanaalverdrag werd overgedragen aan Panama. Het Panamakanaalverdrag gaf Panama de volledige soevereiniteit over de kanaalzone, maar de Verenigde Staten behielden het recht om het kanaal voor altijd te gebruiken.