1. Overheidsbepalingen :De Britse regering voorzag veroordeelden van basisrantsoenen, onderdak en medische zorg. Deze voorzieningen omvatten voedselrantsoenen (zoals meel, vlees, thee en suiker), accommodatie in kazernes of hutten en toegang tot medische voorzieningen.
2. Landbouwontwikkeling :De Britse autoriteiten moedigden veroordeelden aan om in de landbouw te werken, land te ontginnen, landbouw te bedrijven en vee te houden. Deze landbouwarbeid bood veroordeelden een middel om bij te dragen aan de ontwikkeling van de kolonie en tegelijkertijd een voedselbron voor zichzelf en de bredere gemeenschap.
3. Arbeidsopdrachten :Veroordeelden kregen verschillende soorten arbeid toegewezen op basis van hun vaardigheden en fysieke capaciteiten. Dit varieerde van handenarbeid (zoals de bouw, wegenbouw en timmerwerk) tot geschoolde beroepen zoals smeden, kleermakerij en timmerwerk. Deze arbeidsopdrachten boden veroordeelden de mogelijkheid om nieuwe vaardigheden te leren, lonen te verdienen en bij te dragen aan de infrastructuur en economie van de kolonie.
4. Ticket-of-Leave-systeem :Na het uitzitten van een deel van hun straf en het tonen van goed gedrag, konden veroordeelden een 'ticket-of-leave' verdienen. Dit verleende hen voorwaardelijke vrijheid en de mogelijkheid om te werken voor lonen die buiten de controle van de overheid lagen. Houders van een verlofkaart hadden de kans om hun omstandigheden te verbeteren en uiteindelijk volledige gratie te krijgen.
5. Transport :Veroordeelden werden vaak voor relatief kleine vergrijpen naar Australië vervoerd, en in de eerste jaren van de Britse kolonisatie van Australië werden de meeste veroordeelden vervoerd wegens het stelen van voedsel. Hoewel hun misdaden naar de maatstaven van die tijd misschien ernstig waren, waren het doorgaans geen gewelddadige criminelen. Dit betekende dat veel van de veroordeelden het potentieel en het aanpassingsvermogen hadden om zichzelf te rehabiliteren in een nieuwe omgeving.
6. Emancipatie :Nadat ze hun straf hadden uitgezeten of gratie hadden gekregen, kregen veroordeelden emancipatie, waardoor ze vrije kolonisten in de kolonie konden worden. Ze konden eigendommen bezitten, zaken doen en volledig deelnemen aan de samenleving, op voorwaarde dat aan de noodzakelijke vereisten werd voldaan.
7. Steun van religieuze en liefdadigheidsorganisaties :Religieuze organisaties en liefdadigheidsgroepen speelden een belangrijke rol bij het bieden van hulp en morele steun aan veroordeelden. Ze boden spirituele begeleiding, onderwijs en trainingsprogramma's aan om veroordeelden te helpen rehabiliteren en re-integreren in de samenleving.
8. Kans op een nieuw leven :Voor veel veroordeelden betekende het transport naar Australië een kans op een nieuw begin, weg van de armoede, misdaad en overvolle steden van Groot-Brittannië. Ze konden ontsnappen aan hun verleden en streven naar een betere toekomst in de kolonie.
Ondanks deze overlevingsstrategieën en mogelijkheden voor rehabilitatie werden veel veroordeelden tijdens hun verblijf in Australië nog steeds geconfronteerd met aanzienlijke ontberingen, ziekten en discriminatie. De door de Britse autoriteiten geïmplementeerde systemen en de persoonlijke veerkracht van veel veroordeelden hebben echter bijgedragen aan hun overleving en uiteindelijke integratie in de Australische samenleving.
Australië was ooit een Britse kolonie. De Britten begonnen Australië aan het einde van de 18e eeuw te koloniseren, en het land bleef tot de 20e eeuw een Britse kolonie. Gedurende deze tijd werd Australië sterk beïnvloed door de Britse cultuur, taal en instellingen. Australië is echter niet langer
Het Verenigd Koninkrijk (VK) en Australië delen veel overeenkomsten vanwege hun historische banden, maar er zijn ook significante verschillen tussen de twee landen. Hier zijn enkele opmerkelijke verschillen: Geografie en klimaat :Het VK is een eilandnatie gelegen voor de kust van het noordwesten
De komst van christelijke missionarissen had een aanzienlijke en complexe impact op de manier van leven van inheemse volkeren in verschillende regio’s. Hier zijn enkele algemene manieren waarop missionarissen de cultuur en samenleving van de Aboriginals hebben beïnvloed: 1. Religieuze bekering:Het
