Permanentie: Meren zijn meestal permanente waterlichamen, geen tijdelijke. Dit betekent dat ze gedurende het jaar doorgaans niet volledig opdrogen. Er bestaan echter tijdelijke meren, en deze staan bekend onder verschillende namen, zoals playa-meren of lentepoelen.
Kustlijn: Meren hebben duidelijk afgebakende kustlijnen. Hierdoor is de waterkant goed te onderscheiden van het land. Daarentegen lopen de kustlijnen van zeeën en oceanen vaak geleidelijk af, waardoor het moeilijk is om te bepalen waar het water ophoudt en het land begint.
Oplage: Meren hebben een zekere mate van watercirculatie. Dit betekent dat het water zich in het meer beweegt en niet stilstaat. Watercirculatie is belangrijk om te voorkomen dat meren vervuild of geëutrofieerd raken.
Diepte: Meren kunnen zowel ondiep als diep zijn. Sommige meren zijn slechts enkele meters diep, terwijl andere honderden of zelfs duizenden meters diep kunnen zijn. Diepe meren worden doorgaans aangetroffen in bergachtige of gletsjergebieden.
Ondersubstraat: Het substraat op de bodem van meren kan aanzienlijk variëren. Het kan bestaan uit zand, modder, klei, rotsen of zelfs organisch materiaal. Het bodemsubstraat kan invloed hebben op de waterkwaliteit en de soorten planten en dieren die in het meer kunnen leven.
Er zijn verschillende strategieën die kunnen worden gebruikt om de rivieroverstromingen van de Mississippi -rivier te vermijden of te verminderen. Deze strategieën kunnen breed worden ingedeeld in structurele en niet-structurele maatregelen: 1. Structurele maatregelen: - dijken en overstromingen
De Colorado-rivier wordt gecontroleerd door een complex web van federale, staats- en lokale instanties, evenals particuliere houders van waterrechten. De belangrijkste federale instantie die verantwoordelijk is voor het beheer van de rivier is het Bureau of Reclamation (BOR), dat deel uitmaakt van h
Inundatiekanalen worden geen overstromingskanalen genoemd. Inundatiekanalen zijn irrigatiekanalen die worden gebruikt om de velden te bewateren tijdens overstroming.
