Waarom neemt het zicht af als je onder het oceaanoppervlak reist?

Terwijl je onder het oceaanoppervlak afdaalt, neemt het zonlicht dat het water binnendringt snel af als gevolg van verschillende factoren:

1. Absorptie door watermoleculen: Water zelf absorbeert lichtenergie op alle golflengten, maar vooral in de rode en oranje delen van het spectrum. Dit betekent dat hoe dieper je gaat, hoe minder rood en oranje licht je ogen bereikt.

2. Verstrooiing door watermoleculen: Watermoleculen verstrooien ook licht in alle richtingen, ook terug naar het oppervlak. Dit verstrooiingseffect wordt veroorzaakt door de interactie van lichtgolven met de moleculen in water. Licht met een kortere golflengte (blauw en violet) wordt sterker verstrooid dan licht met een langere golflengte. Het resultaat is dat hoe dieper je gaat, hoe blauwer en groener het licht wordt.

3. Absorptie door opgelost organisch materiaal (DOM): DOM verwijst naar organisch materiaal dat is opgelost in zeewater. Dit materiaal is afkomstig van verschillende bronnen, waaronder rottend plantaardig en dierlijk materiaal, en kan licht in het zichtbare spectrum absorberen, wat bijdraagt ​​aan de afname van de zichtbaarheid onder water.

4. Deeltjes en plankton: De oceaan bevat ook zwevende deeltjes zoals plankton, sedimenten en ander organisch materiaal. Deze deeltjes verstrooien en absorberen licht, waardoor de zichtbaarheid verder wordt verminderd.

Het gecombineerde effect van al deze factoren resulteert in een snel afnemende zichtbaarheid als u onder het oceaanoppervlak afdaalt. Dit fenomeen is de reden waarom onderwateronderzoek het gebruik van kunstlicht en speciale apparatuur vereist om de zichtbaarheid te verbeteren.