De wateren van de Sargassozee worden gekenmerkt door hogere zeeoppervlaktetemperaturen in vergelijking met de rest van de Noord-Atlantische Oceaan. Het warme water van de Sargassozee is te danken aan de ligging in de subtropische wervelstroom, waar warme oceaanstromingen, zoals de Golfstroom en de Noord-Atlantische Drift, samenkomen. De gemiddelde SST in de Sargassozee ligt het hele jaar door tussen de 20 en 25 °C (68-77 °F), waardoor het een van de warmste regio's in de Noord-Atlantische Oceaan is.
2. Zoutgehalte:
De wateren van de Sargassozee staan ook bekend om hun hoge zoutgehalte. Dit hoge zoutgehalte wordt veroorzaakt door de combinatie van hoge verdampingssnelheden en een beperkte zoetwatertoevoer. Naarmate het warme water van de Sargassozee verdampt, neemt de zoutconcentratie toe, wat resulteert in hogere zoutgehalten vergeleken met de omringende wateren. Het gemiddelde zoutgehalte in de Sargassozee bedraagt ongeveer 36-37 delen per duizend (ppt), wat hoger is dan het gemiddelde zoutgehalte van de oceaan van ongeveer 35 ppt.
3. Oceaanstromingen en -circulatie:
De Sargassozee wordt beïnvloed door een uniek systeem van oceaanstromingen en circulatiepatronen. Het ligt in de subtropische wervelstroom van de Noord-Atlantische Oceaan, waar warme stromingen, zoals de Golfstroom en de Noord-Atlantische Drift, samenkomen en een circulatiepatroon met de klok mee vormen. Dit circulatiepatroon zorgt voor een relatief kalme en stabiele oceaanomgeving in de Sargassozee, met minder golfslag vergeleken met andere delen van de Noord-Atlantische Oceaan.
4. Zeeleven:
De Sargassozee staat bekend om zijn bijzondere zeeleven. Het dient als een belangrijk leefgebied voor verschillende mariene soorten, waaronder Sargassum-zeewier, waaraan de zee zijn naam dankt. Sargassum-zeewier vormt dichte drijvende matten die onderdak en voedsel bieden aan een breed scala aan mariene organismen, zoals vissen, krabben, garnalen en zeeschildpadden. De Sargassozee is ook een cruciale voedingsbodem voor veel trekkende soorten, zoals tonijn, dolfijnen en walvissen, die tijdens hun migraties door de regio reizen.
5. Mariene ecosysteem en productiviteit:
De hoge zeeoppervlaktetemperaturen, het zoutgehalte en de unieke circulatiepatronen van de Sargassozee dragen bij aan het onderscheidende mariene ecosysteem en de productiviteit. De warme en stabiele omstandigheden ondersteunen de groei van fytoplankton en zoöplankton, die de basis vormen van het mariene voedselweb. Deze productiviteit ondersteunt het gevarieerde zeeleven, inclusief commercieel belangrijke vissoorten en zeezoogdieren.
Over het geheel genomen verschillen de wateren van de Sargassozee van de rest van de Noord-Atlantische Oceaan wat betreft de temperatuur van het zeeoppervlak, het zoutgehalte, de oceaanstromingen, het zeeleven en de productiviteit van het mariene ecosysteem. Deze unieke kenmerken maken de Sargassozee tot een ecologisch belangrijke en fascinerende regio binnen de Noord-Atlantische Oceaan.
* Pionierswerk bij het opzetten van een nationaal theater: Wallace was een sleutelfiguur in de ontwikkeling van de Jamaicaanse theaterbeweging. Hij richtte in 1945 de Jamaica Theatre Movement op, de eerste nationale theaterorganisatie van het land. De beweging probeerde theater in Jamaica te promote
De Salomonseilanden werden voor het eerst ontdekt door Europeanen in 1568 door de Spaanse ontdekkingsreiziger Álvaro de Mendaña de Neira.
Naast het feit dat intelligent en speels, dolfijnen behoren tot de weinige dieren die bereid en zelfs te popelen om te communiceren met mensen . Vanwege dit persoonlijkheidskenmerk , is het mogelijk om programmas bieden mensen de mogelijkheid om daadwerkelijk te krijgen in het water en de interactie
