Beperkte autonomie :Ondanks het feit dat hij een bepaald niveau van zelfbestuur kreeg, hielden de Foraker Act en Jones-ShaFroth Act nog steeds een aanzienlijke controle in de handen van de Verenigde Staten. Puerto Ricans had een beperkte autonomie over hun interne zaken en waren onderworpen aan de ultieme autoriteit van het Amerikaanse congres en de president. Deze beperkte autonomie leidde tot frustratie en een verlangen naar meer zelfbeschikking.
Economische ongelijkheid :De economische situatie in Puerto Rico tijdens deze periode werd gekenmerkt door significante ongelijkheid en armoede. De Amerikaanse controle over de economie van het eiland gaf de voorkeur aan bepaalde industrieën en belangen, wat leidde tot een concentratie van rijkdom in handen van enkele. Veel Puerto Ricanen waren van mening dat ze niet profiteerden van de economische ontwikkeling van hun eigen land en dat de Verenigde Staten hun middelen exploiteerden.
Culturele assimilatie :De Foraker Act en Jones-Shafroth Act hebben Engels opgelegd als de officiële taal van Puerto Rico, wat leidt tot bezorgdheid over het verlies van de Spaanse taal en de erosie van Puerto Ricaanse cultuur. Deze culturele assimilatie werd door velen gezien als een poging om de unieke identiteit van het Puerto Ricaanse volk te onderdrukken en om hen te homogeniseren in de Amerikaanse samenleving.
Politieke statusonzekerheid :De politieke status van Puerto Rico bleef onzeker en in het ongewisse in deze periode. Beide handelingen stopten kort bij het verlenen van de staat Puerto Rico of volledige onafhankelijkheid. Deze dubbelzinnigheid leidde tot verdeeldheid binnen de Puerto Ricaanse samenleving en een gebrek aan duidelijkheid over de toekomstige politieke relatie van het eiland met de Verenigde Staten.
Gebrek aan representatie :Puerto Ricans kregen pas volledig Amerikaans staatsburgerschap tot de goedkeuring van de Jones-Shafroth Act, en zelfs toen mochten ze niet stemmen bij presidentsverkiezingen of vertegenwoordigd in het Congres. Dit gebrek aan representatie in het Amerikaanse politieke systeem heeft de onvrede en het gevoel van gemarginaliseerde binnen de Amerikaanse politieke structuur verder aangewakkerd.
Deze factoren hebben bijgedragen aan een groeiende ontevredenheid bij Puerto Ricanen en een verlangen naar meer autonomie, economische gelijkheid, cultureel behoud en een duidelijke oplossing van hun politieke status. De onvrede leidde uiteindelijk tot verdere politieke bewegingen en protesten in Puerto Rico, evenals voortdurende debatten over de relatie van het eiland met de Verenigde Staten.
Paaseiland herbergt ongeveer 900 moai, de monolithische stenen beelden waar het bekend om staat. Deze beelden zijn verspreid over een groot deel van het eiland, met grote concentraties op ahu, ceremoniële platforms gebouwd langs de kustlijn. Enkele van de meest bekende en iconische moai-beelden in A
Ja, de Galápagoseilanden ontvangen zowel warme als koude zeestromingen vanwege hun unieke ligging op het kruispunt van de warme Panamastroom en de koude Humboldtstroom.
De Atlantische Oceaan is een uitgestrekte watermassa en kent geen bodem in de traditionele zin van het woord. Bodem is een mengsel van mineralen, organisch materiaal en water dat de plantengroei ondersteunt, en wordt op het land aangetroffen. De oceaanbodem bestaat uit verschillende sedimenten zoals
