Hoe bereidde de Selective Service Act de Verenigde Staten voor op oorlog?

1. Oprichting van een nationaal leger: De Selective Service Act van 1917 machtigde de federale overheid om mannen tussen de 21 en 30 jaar oud voor het leger op te roepen. Hierdoor konden de Verenigde Staten snel een grote troepenmacht mobiliseren voor de strijd in de Eerste Wereldoorlog.

2. Verhoogde militaire mankracht: Het ontwerp bracht miljoenen man naar de strijdkrachten, waardoor de omvang van het Amerikaanse leger aanzienlijk werd uitgebreid. Tijdens de oorlog werden meer dan 2,8 miljoen man opgeroepen, en tegen het einde van de oorlog dienden er meer dan 4 miljoen Amerikanen in het leger.

3. Gestandaardiseerde training en uitrusting: De Selective Service Act zorgde ervoor dat alle opgeroepen soldaten gestandaardiseerde training en uitrusting kregen. Dit hielp bij het creëren van een samenhangende en effectieve strijdmacht.

4. Moreelboost: Het ontwerp hielp het moreel onder het Amerikaanse publiek een boost te geven, omdat het de betrokkenheid van het land bij de oorlogsinspanningen aantoonde en aantoonde dat alle burgers bereid waren een bijdrage te leveren.

5. Efficiënte toewijzing van middelen: Het ontwerp stelde de regering in staat middelen efficiënter toe te wijzen door ervoor te zorgen dat de mankracht daar terechtkwam waar deze het meest nodig was.

6. Planning en logistiek: De Selective Service Act hielp de regering ook met planning en logistiek, omdat het leger hierdoor kon voorspellen hoeveel soldaten het op een bepaald moment kon verwachten.

Over het geheel genomen bleek de Selective Service Act van 1917 een cruciaal instrument te zijn bij het voorbereiden van de Verenigde Staten op oorlog. Het voorzag het leger van de nodige mankracht en hielp de effectieve deelname van het land aan de Eerste Wereldoorlog te verzekeren.