Wat zijn de bergen van Patagonië Zoals

De majestueuze Patagonië bergen van Zuid -Amerika zijn bijna letterlijk aan het einde van de wereld , in het uiterste zuidelijke regio van Argentinië. Het gebergte heeft unieke geologische en topologische eigenschappen die bijdragen aan haar natuurlijke schoonheid en maken het een bestemming voor avonturiers en natuurliefhebbers jaar na jaar. Topografie

De topografie van de Patagonië bergen is nogal extreem , gekenmerkt door duizelingwekkend verticale kliffen en pieken die jut recht in de lucht . Deze formaties zijn het gevolg van tamelijk extreme " uplift formaties " door het continent gevouwen en gecomprimeerd keer op keer . De bergen dragen zowel steile ravijnen en terrasvormige dalen , functies die bijdragen aan zijn ongewone topografie en uitstraling. Rond de randen van de bergen zijn gletsjers en actieve vulkanen , die het gebied geven de reputatie van een land van " vuur en ijs . "
Origin

De berg waaier werd gevormd miljoenen jaren geleden, toen tektonische platen in de oceaan in botsing met het continentaal plat , waardoor de bergen hemelwaarts . Patronen van watererosie geholpen carve out canyons en valleien en vorm geven aan de bergen . Bovendien , meerdere aardbevingen en andere seismische activiteit toegestaan ​​oceaanwater aan de binnenkant van de bergketens dringen , de vorming van meren en andere wateren , waarvan sommige blijven vandaag .
Wildlife

Fitting voor zijn unieke geologie , het Patagonië bergen zijn ook de thuisbasis van een aantal ongewone fauna . Het bevat twee soorten herten afkomstig uit Argentinië , met inbegrip van de Pudu , die geclassificeerd wordt als 's werelds kleinste herten. De huemul is de andere soort van lieve , die hoog in de bergen woont, voorbij de boomgrens . Veel vogels bevolken de bergketen ook, met inbegrip van de Andes- condor en kleine soorten zoals kolibries.
Groei

Een uniek kenmerk van de Patagonië bergen is dat ze blijven groeien . Zoals de gletsjers in de lagere verhogingen smelten , de bergen zelf " opspringen " en bereiken hoger naar de hemel . De technische term voor dit mechanisme is " isostatische rebound . " Jaarlijkse groei van de bergen ' is 1,5 centimeter .