Waarom bevinden zich gletsjers in de zuidelijke Andes?

Gletsjers in de zuidelijke Andes bestaan ​​vanwege het unieke klimaat en de topografie van de regio:

- Breedtegraad en hoogte: De zuidelijke Andes ligt op hoge breedtegraden, tussen ongeveer 35 graden zuiderbreedte en 55 graden zuiderbreedte. Op deze breedtegraden ontvangt de aarde minder direct zonlicht, wat resulteert in lagere temperaturen die gunstig zijn voor gletsjervorming. Bovendien is het Andesgebergte hoog gelegen, met toppen van meer dan 6.000 meter (19.700 voet). Hogere hoogten ervaren koudere temperaturen en meer neerslag, wat bijdraagt ​​aan de vorming en ophoping van sneeuw en ijs.

- Neerslag en sneeuwval: In de zuidelijke Andes valt aanzienlijke hoeveelheden neerslag, vooral in de vorm van sneeuwval. De heersende westelijke winden afkomstig uit de Stille Oceaan voeren vochtrijke luchtmassa's mee die opstijgen en afkoelen als ze de bergen tegenkomen, wat leidt tot zware neerslag op de westelijke hellingen van de Andes. Deze overvloedige sneeuwval wordt het belangrijkste bronmateriaal voor gletsjervorming.

- Atmosferische circulatiepatronen: De interactie tussen de westelijke winden en de topografie van de Andes creëert specifieke atmosferische circulatiepatronen die de neerslag en gletsjervorming beïnvloeden. Deze patronen omvatten:

- Orografische lift: Terwijl de vochtige lucht boven de Andes opstijgt, koelt deze af en condenseert, waardoor wolken en neerslag ontstaan ​​aan de loefzijde (westelijke) kant van de bergen.

- Regenschaduweffect: Aan de lijwaartse (oostelijke) kant van de Andes ervaren de dalende luchtmassa's verwarming en uitdroging, wat leidt tot een regenschaduweffect. Dit resulteert in drogere omstandigheden op de oostelijke hellingen en verminderde gletsjervorming in vergelijking met de westelijke hellingen.

- Temperatuur en zonnestraling: De hoeveelheid zonnestraling die het oppervlak bereikt, speelt een cruciale rol bij de vorming en het smelten van gletsjers. De zuidelijke Andes ervaart variaties in zonnestraling als gevolg van veranderingen in de breedtegraad en seizoensvariaties in de kanteling van de aarde. Tijdens de wintermaanden, wanneer de zonnestraling wordt verminderd, bevorderen de koeltemperaturen de groei van gletsjers. Daarentegen veroorzaakt de toegenomen zonnestraling tijdens de zomer enige smelting en terugtrekking van de gletsjers.

- Lokale topografie en aspect: De topografie van de Andes en de oriëntatie van berghellingen hebben ook invloed op de plaats waar gletsjers ontstaan. Valleien, keteldalen en steile hellingen bieden geschikt terrein voor de accumulatie en stroming van gletsjers. Gletsjers ontwikkelen zich waarschijnlijker in gebieden met gunstige hellingshoeken die de ophoping en verplaatsing van sneeuw en ijs mogelijk maken.

- Overblijfselen van gletsjers: Gletsjers in de zuidelijke Andes zijn overblijfselen van veel grotere ijskappen die tijdens eerdere ijstijden bestonden. Deze gletsjers overleefden het opwarmende klimaat door zich terug te trekken naar hoger gelegen gebieden en gebieden met optimale omstandigheden voor hun behoud.