Hoe beklommen mensen de Mount Everest in de?

De eerste poging om de top van de Everest te bereiken werd gedaan in 1921. Deze expeditie, onder leiding van de Britse ontdekkingsreiziger George Mallory, maakte voor het eerst gebruik van zuurstoftanks en bereikte een hoogte van 27.200 voet.

1922

Mallory en zijn team keerden in 1922 terug naar de Everest. Deze keer bereikten ze een hoogte van 28.000 voet. Mallory en een andere klimmer genaamd Andrew Irvine verdwenen tijdens deze poging. Hun lichamen zijn nooit gevonden.

1924

In 1924 vertrok een andere Britse expeditie naar de Everest. Deze expeditie werd geleid door Edward Norton. Norton en zijn team bereikten een hoogte van 28.200 voet.

1953

Op 29 mei 1953 bereikten Sir Edmund Hillary en Tenzing Norgay de top van de Mount Everest. Dit was de eerste succesvolle beklimming van de hoogste berg ter wereld. Hillary en Norgay gebruikten zuurstoftanks en klommen de South Col-route op.

Vandaag

Tegenwoordig zijn er twee hoofdroutes naar de top van de Mount Everest:de South Col-route en de North Ridge-route. De South Col-route is de meest populaire route. De route begint in Nepal en volgt de Khumbu Icefall, de West Ridge en de South Col. De North Ridge-route begint in Tibet en volgt de Rongbuk-gletsjer, de North Col en de North Ridge.

Het beklimmen van de Mount Everest is een gevaarlijke onderneming. Sinds 1921 zijn er op de berg meer dan 300 doden gevallen. De meest voorkomende doodsoorzaken zijn hoogteziekte, lawines en vallen.

Ondanks de risico's blijft de Mount Everest klimmers van over de hele wereld aantrekken. Het is de ultieme uitdaging voor bergbeklimmers.